"Araibar zalduna" tradizioan sustraiturik (Eusebio Erkiagararen mendeurren-jardunaldia)
DOI:
https://doi.org/10.59866/eia.v57i3.174Gako-hitzak:
bizimodu lizuna, giro hiritarra, pertsonahia tipoa, landa giroa, birjintasuna, izen ona, berrerosiLaburpena
Eusebio Erkiagaren Araibar zalduna (1962) eleberriak tradizioan ditu sustraiak. Mende erdi luzean euskal eleberrigintzak erabilitako konta-teknikez baliatuz, ezaguna zen munduikuskera adierazten du. Alabaina, bada osagai berririk: tradizio horrek ezkutuan gordea zuen gai bati heltzen dio, pertsonaia nagusia hirian kokatzen du, ereduzkoa ez denak kontakizuna harrapatzen du: hala gertatzen da pertsonaia nagusiaren izaerarekin eta istorioaen berri emateko erabilitako hizkerarekin. Osagaiok aski izan ziren garai hartako euskaltzaleren batzuk asaldatzeko: dirudienez, ordu arteko euskal eleberrigintzak erakutsitako decorumetik urruntzen atzematen zuten.